Ο... ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΤΡΟΜΟΓΡΑΦΟΣ

Γράφει ο Βασίλης Δημητριάδης

Δημοτικός σύμβουλος Παλλήνης

Συνηθισμένος πια στην γκρίνια είτε αυτή είναι στενού πολιτικού χαρακτήρα, είτε ευρύτερου αλλά όχι ακόμα συμβιβασμένος με το γεγονός ότι όλα στη ζωή είναι μία πολιτική... μηχανική.
Τα πράγματα βέβαια στην πολιτική είναι πάντα απρόβλεπτα για να κάνει κανείς τον προφήτη. Ωστόσο δυστυχώς θα σπεύσω να στεναχωρήσω όσους πιστεύουν ότι οι κυβερνήσεις πέφτουν επειδή το φωνάζει ένας ή περισσότεροι αντικυβερνητικοί ή επειδή το προσεύχεται ο Άδωνις βυθίζοντας χαιρέκακα βελόνες συνεχώς σε κουκλάκια που μοιάζουν του Τσίπρα.
Οι κυβερνήσεις πέφτουνε (μα η αγάπη μένει) μόνο όταν χάσουν την κοινοβουλευτική τους πλειοψηφία και κάτι τέτοιο δεν φαίνεται σύντομα στον πολιτικό ορίζοντα.
Επιπλέον αυτό το χόμπι, το να κάνουμε κάθε χρόνο εκλογές πρέπει να τελειώνει αν θέλουμε κάποια στιγμή να δούμε κάποιο ρημάδι φως στο περίφημο τούνελ.
Προβλέπω λοιπόν ότι η σημερινή κυβέρνηση, (με πρωθυπουργό αν δεν κάνω λάθος, έναν άσημο, ονόματι «Τσίπρα», χωρίς τίτλους και περγαμηνές ευγενείας μάρκας «Δον», «Βαρώνος» «Κόμης», «Πρίγκηψ» «Σερ» ή κάτι άλλο πιο «γαλαζοαίματο» βρε παιδί μου), θα παραμένει για το επόμενο διάστημα γερά στεκόμενη στα πόδια της... Έτσι λοιπόν, κατά συνέπεια, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο στο MEGA θέμα της... αγάπης.
Βλέπουμε όμως και μία αξιοζήλευτη σύμπνοια σε μία παρέα πρώην, σκληρότατων... «ιδεολογικών» αντιπάλων, (λέμε και κανά χωρατό που και που), στο παρελθόν διαρκώς αλληλο-υβριζομένων δια τας ανάγκας της τηλεοράσεως και εν γένει της μαζικής ελλειμέρωσης...

Ένα παράδειγμα που μούρθε πρόχειρο:
-Α. Παπανδρέου προς Κ. Μητσοτάκη: «Είσθε εφιάλτης».
-Κ. Μητσοτάκης: «Είσθε οι δολοφόνοι της 17 Νοέμβρη».

Η συνεργασία όμως με τους «δολοφόνους», είναι σύνηθες φαινόμενο εις την πολιτικήν του είδους τους.
Αι κωλοτούμπαι επίσης όταν προκύψει ο «αριστερός - κομμουνιστικός κίνδυνος», (που σε άλλα κράτη «βάζουν φυλακή» όσους δηλώνουν «κομμουνιστές» (όπως δήλωσε ο συμπαθής σε όλη την οικογένεια των τελειόφοιτων της Ανωτέρας Χουντολογικής Εκπαίδευσης, Άδωνις), είναι επίσης συχνό φαινόμενον.
Φυσικά, γεφυρωθέντων των αντιθέσεων, και συγκλινομένων των αποκλίσεων όπως και συγκαλυφθέντων των αποκαλύψεων, ούτοι συγκυβέρνησαν ως αγαπημένοι αιματαδελφοί μέχρι και πριν ενάμισυ χρόνο.
Κατόπιν βρέθηκαν εκτός μασσ... εεε εξουσίας... και σήμερα ζητούν πάλι εκλογές διότι βαρέθηκαν, δεν τους ταιριάζει και η Premier Link... MEGA δράμα περνάνε οι άνθρωποι αδέλφια!!!

Φυσικά τις εκλογές τις επιθυμούν, δια να εκφραστεί ο θυμωμένος και απογοητευμένος από την 6χρονη πρέσσα Λαός, που βλέπει μακρύ δρόμο ακόμα μέχρι την λύτρωση, αλλά κυρίως... για να προλάβουν να διασώσουν ότι μπορούν από τον μακρύ κατάλογο των οδευόντων προς την δικαιοσύνη, των «μαζί» αλλά και των «χώρια» πεπραγμένων τους!
Φυσικά στα πλαίσια αυτά, επιτίθενται με όλα τα μέσα (μαζικής παραπληροφόρησης, τα οποία επιπλέον έπαθαν και μαζική υστερία, όταν τους ήλθε ο λογαριασμός των 257 εκ. ευρώ για να αποκτήσουν για πρώτη φορά την άδεια να εκπέμπουν).

Πυρ ομαδόν και κατά ριπάς λοιπόν στον σημερινό πρωθυπουργό, (αυτόν τον κάποιο κύριο Τσίπρα τον χωρίς περγαμηνάς και τίτλους να μην ξεχνούμε), για όλα όσα έχει κάνει από... το 1974 και μετά που κυβερνά συνεχώς έως σήμερα...

(Για να μην αναφερθούμε και στις ευθύνες που φέρουν οι πρόγονοι του για την Χούντα του 67 έως και το κίνημα της 4ης Αυγούστου, ίσως και για τη δικτατορία του Πάγκαλου του Α΄... θα σας γελάσω)...
Γι αυτό όμως θα ρωτήσω τον κ. Άδωνι όταν τον συναντήσω, να είστε σίγουροι.
Φυσικά θα σας μεταφέρω την άποψή του γι αυτούς τους απαίσιους, βρωμερούς και τρισάθλιους Κομμουνιστάς (μπλιαχχ) που ως γνωστόν σφάζουν τας Εθνικοφρόνους οικογενείας με τα κονσερβοκούτια αλλά «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά» αφού ανακάλυψαν το εύκολο άνοιγμά στις νέες κονσέρβες που τις καθιστά μη κοφτερές.
Όμως εντάξει... ας συμφωνήσω ότι η δουλειά της αντιπολίτευσης αξιωματικής, υπαξιωματικής, φανταρικής και υποφανταρικής, είναι να φωνάζει διαρκώς για το πόσο κακός είναι ο άλλος και πόσο καλοί είναι αυτοί που ως γνωστόν... δεν είναι οι άλλοι. 

Αλλά οι... άλλοι όμως (που τυγχάνει να μην είναι αυτοί) τι θέλουν να μας πούνε επιτέλους;

Μήπως ότι είναι ικανοί; κύριε.... (πως τον είπαμε;) Α ναι «Τσίπρα» (βεβαίως - βεβαίως)...
Έτσι, χωρίς μια κομπίνα, χωρίς μερικές μίζες, χωρίς κάποια σχέση με την SIEMENS, ούτε καν κάποια έπαυλη στην Μύκονο, στο Saint Morris, στο Davos να μην έχουν στην κατοχή τους;
Πως να τους εμπιστευτείς; Όχι πείτε μου!

Πως ρε μαστόρια μπορείτε να φτάσετε σε αξία όλους αυτούς (τους νόμιμους ιδιοκτήτας της χώρας, τους απογόνους των ιστορικών οικογενειώνε, που όταν θέλουν να ανοίξουν μία εφημερίδα (π.χ Κήρυξ των Χανιώνε), ανοίγουν την κάνουλα και γιομίζουν τις νταμουτζάνες με λεφτά και τους λένε κι ευχαριστώ οι τραπεζίτες;) Ε;

Αυτούς που τους έχετε ξεβολέψει, αυτούς πούχουν από τρία διπλώματα και πολλά παπλώματα αλλά και -προσέξτε- παίζουν και στα δάχτυλά τους γνωστές αξίες της διεθνούς πολιτικής ανάλυσης και λογοτεχνίας;

Πήρατε μήπως εσείς ρε... «αριστερούδια» ποτέ δάνειο από κάποια τράπεζα με εγγύηση «αέρα» ή την κρατική επιχορήγηση προς τα κόμματα η οποία αμέσως μετά με νόμο κατέστη και... ακατάσχετη;

Που πάτε ρε Καραμήτροι;

Χαλάτε την πιάτσα κύριοι... Και εκεί που έτρωγε με δεκαεφτά μασέλες μέχρι και ο τελευταίος κλητήρας της Εθνικού Οργανισμού Παράνοιας, ο οποίος κυκλοφορούσε με ολοκαίνουριο μερσεντέ τζιπ 3000 κυβικών δηλώνοντας εισόδημα 700 ευρώ τον μήνα, σήμερα τον ανάγκασαν να διαδηλώνει στο Σύνταγμα παρέα με τις «παραιτηθείτσες» του Κολωνακίου. που τις αναγκάσατε να σηκώνουν το βάρος του τελευταίου μονδέλου χύτρας ταχύτητος (και ουχί ταπεινάς κατσαρόλας όπως επίτηδες κυκλοφορούν οι εγκάθετοι της παρά-κομμουνιστικής απειλής)... 

Προσπαθώντας λοιπόν να... σοβαρευτώ, τώρα στο τέλος, εκτιμώ ότι στο «θέατρο του παραλόγου» που ζούμε, διαπιστώνουμε με οργή, ότι κάποιοι έχουν μάθει από χρόνια να υποτιμούν την νοημοσύνη μας και να μας παρουσιάζουν τα πράγματα λες και εμείς τόσα χρόνια είχαμε περιέλθει σε χειμερία νάρκωση και ξυπνήσαμε πριν από δέκα λεπτά.
Εν πάση περιπτώση, υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά ζητήματα να μας απασχολήσουν από τις επιχειρηματολογίες όσων διαχειρίστηκαν τη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες ειδικά όταν γνωρίζουμε ότι η φωλιά τους είναι λερωμένη.
Βεβαίως θα υπενθυμίσω ότι όλοι αυτοί που σήμερα ούτε την ανάγκη να απολογηθούν δεν νιώθουν απέναντί μας και όποιες λέξεις αυτοκριτικής ψελλίσουν «δια τας ανάγκας» της δημαγωγίας δεν γνωρίζω πόσους αγγίζουν εκτός από εκείνους που θέλουν να αγγιχτούν.
Φυσικά οι «κληρονόμοι - διάδοχοι» πρίγκηπες των Ελληνικών εμιράτων, δεν πτοούνται, διεκδικούν ξανά να επανέλθουν «μετά βαϊων και κλάδων» ως Σωτήρες της χώρας, για να απολύσουν και τις υπόλοιπες καθαρίστριες του Δημοσίου και να σωθεί -επιτέλους- η χώρα από την καταστροφή.

Δηλαδή σαν να βούτηξαν στη κολυμπήθρα του Σιλωάμ ένα πράγμα και επανέκαμψαν μέσα σε ενάμισι χρόνο απαλλαγμένοι από τις πολιτικές και οικονομικές αμαρτίες τους που κατέστρεψαν την χώρα, εξαθλίωσαν και έστειλαν στην ανεργία τις πιο παραγωγικές και ενεργές ομάδες της χώρας.
Συνεπικουρούμενοι φυσικά πάντα από το σύστημα αποχαύνωσης μέσω των ΜΜΕ, το σωστό σκηνικό που εγγυάται την διαιώνιση του είδους τους, που τα σημαντικά θέματα τα αποκρύπτουν ενώ δίνουν χώρο, χρόνο και χρήμα σε παρακμιακά έως υποκοσμιακά «θεάματα» τα οποία και βαπτίζουν «ψυχαγωγία»...

Νέα φρούτα που μπροστά τους οι “παρωχημένοι” μέθοδοι των ημερών Γκαίμπελς μοιάζουν με παραμυθάκια και μάλιστα χωρίς λύκους.
Όλη αυτή η κατάσταση, μερικές φορές με κάνει να μελαγχολώ, (μετά φυσικά τις αυθόρμητες φυσικές αντιδράσεις τις οποίες δεν μπορώ να περιγράψω δημοσίως)...
Μέχρι πότε δεν ξέρω (και δεν ξέρουμε) όμως....