ΤΗΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ...

Γράφει ο Βασίλης Δημητριάδης

Δημοτικός σύμβουλος Παλλήνης

Πραγματικά μεγάλες ποσότητες μελανιού έχουν σπαταληθεί πάνω στο ζήτημα της αποχέτευσης.
Εκ των πραγμάτων Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΓΕΡΑΚΑ, παρακολουθεί την πορεία της, μέχρι να καταστεί εφικτό το πολυπόθητο αποτέλεσμα, η ολοκλήρωσή της. Αυτή είναι η δουλειά της άλλωστε.
Πολύ αγωνία και ιδρώτας επίσης χύθηκε για χρόνια, στους διαδρόμους των υπουργείων, της περιφέρειας και όλων των εμπλεκόμενων φορέων, διαδρόμους τους οποίους η Δημοτική Αρχή γνωρίζει πια σπιθαμή προς σπιθαμή. Φυσικά πολλές ήταν και οι κατά καιρούς υποσχέσεις πολλών «παναξιοτίμων» πολιτικών της γνωστής σχολής του... Ελληνικού κινηματογράφου.
Όλα τα παραπάνω, ενώ τα έχουμε καταγράψει και δημοσιεύσει πολλές φορές, παρόλα αυτά διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν ακόμα οι συμπολίτες μας που δεν τα γνωρίζουν.
Ή ίσως, εύκολα να ξεχνούν, προσπερνώντας το γεγονός ότι το ζήτημα της αποχέτευσης είναι ζήτημα που αφορούσε ΟΛΑ τα Μεσόγεια. ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΟΓΕΙΑ ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΑΠΟΧΕΤΕΥΤΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ! 
Ένα τέτοιο τεράστιο έργο, ξεπερνάει τις δυνατότητες ενός Δήμου (ακόμα και του δικού μας, ο οποίος παρά τα οικονομικά χτυπήματα που έχει δεχτεί (π.χ REDS) έχει να παρουσιάσει ΘΕΤΙΚΟ οικονομικό απολογισμό, ανταποκρινόμενος ΑΠΟΛΥΤΑ στο σύνολο των  υποχρεώσεων του).
Η αποχέτευση όμως είναι υπόθεση αποφάσεων ενός Δημάρχου, ή δημοτικού συμβουλίου μόνο μέσα στα όριά του Δήμου τους. Δεν έχουν αρμοδιότητες και πέρα από τα γεωγραφικά όρια του!
Τα τεράστια έργα της μεταφοράς και διάθεσης των λυμάτων πέρα από το δήμο μας, είναι αρμοδιότητας της Περιφέρειας Αττικής, της ΕΥΔΑΠ και φυσικά του αρμόδιου Υπουργείου.
Τα παραγόμενα λύματα, αναγκαστικά θα πρέπει να ταξιδέψουν μέσω των κεντρικών αγωγών της ΕΥΔΑΠ οι οποίοι περνούν και από άλλους Δήμους, για να φτάσουν ως το εργοστάσιο επεξεργασίας τους (στην Ψυττάλεια δηλαδή σε ότι αφορά το μεγαλύτερο μέρος του Δήμου Παλλήνης).
Ο Δήμος Παλλήνης φυσικά ήταν απόλυτα προετοιμασμένος και έχει έτοιμες τις μελέτες (και τα κονδύλια) για το εσωτερικό του δίκτυο, αυτό δηλαδή που θα «τρέξει» κάτω από τους δρόμους μας, μέχρι τα σπίτια μας. Τα έχει εξασφαλίσει εγκαίρως, αλλά και τα επικαιροποιεί κάθε που προκύπτει κάποια τεχνική αλλαγή όπως έκανε και πρόσφατα. Σήμερα όπως θα διαβάσατε παραπάνω, έχουμε μία τεράστιας σημασίας εξέλιξη, (και δικαίως χαιρόμαστε γι αυτό).
Ο νέος Υπουργός περιβάλλοντος κ. Σωκράτης Φάμελος, υπέγραψε την «ανανέωση και τροποποίηση των περιβαλλοντικών όρων για το ΚΕΛ Ψυττάλειας», ανοίγοντας το δρόμο για την αποχέτευση όλου του Δήμου Παλλήνης.
Αυτό φυσικά δεν είναι τυχαίο, αλλά οφείλεται σε κάποιους ανθρώπους που πάλεψαν επί χρόνια για την αποχέτευση όπως η δημοτική μας αρχή, αλλά και σε εκείνους πιο ψηλά, που κατανόησαν το απαράδεκτο της καθυστέρησης και έδωσαν λύση.
Και εδώ λοιπόν σημειώστε, ότι αυτό που άλλαξε σε σχέση με το παρελθόν, είναι... τα πρόσωπα στη Κυβέρνηση, τα πρόσωπα στην Περιφέρεια Αττικής και φυσικά η φιλοσοφία διοίκησης!
Τι να κάνουμε... όλα τα άλλα είναι στη θέση τους. Το αποτέλεσμα όμως είναι διαφορετικό!
Τώρα, στην -εύλογη- ερώτηση, γιατί τόσα χρόνια αυτό το απαραίτητο έργο αποτελούσε αντικείμενο κοροϊδίας και επαναλαμβανόμενες προεκλογικές υποσχέσεις, από τους... «περιπλανόμενους υποψήφιους», ας απαντήσουν οι αναγνώστες και βεβαίως ας καταλογίσουν τις ευθύνες εκεί που πρέπει...  
Αν πάλι υπάρχουν και κάποιοι, που να θέλουν να υποβαθμίσουν τα πραγματικά γεγονότα, απαξιώνοντας τα με τους συνήθεις πια χλευασμούς και τις μικρόψυχες ειρωνείες στις οποίες αρέσκονται, δυστυχώς γι αυτούς, θα πρέπει -θέλουν δεν θέλουν- να απαντούν καθημερινά σε πολλά ερωτήματα για τις δεκαετίες απραξίας, αλλά και της κοροϊδίας των κατοίκων των Μεσογείων (και όχι μόνο)!

Ο... ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΤΡΟΜΟΓΡΑΦΟΣ

Γράφει ο Βασίλης Δημητριάδης

Δημοτικός σύμβουλος Παλλήνης

Συνηθισμένος πια στην γκρίνια είτε αυτή είναι στενού πολιτικού χαρακτήρα, είτε ευρύτερου αλλά όχι ακόμα συμβιβασμένος με το γεγονός ότι όλα στη ζωή είναι μία πολιτική... μηχανική.
Τα πράγματα βέβαια στην πολιτική είναι πάντα απρόβλεπτα για να κάνει κανείς τον προφήτη. Ωστόσο δυστυχώς θα σπεύσω να στεναχωρήσω όσους πιστεύουν ότι οι κυβερνήσεις πέφτουν επειδή το φωνάζει ένας ή περισσότεροι αντικυβερνητικοί ή επειδή το προσεύχεται ο Άδωνις βυθίζοντας χαιρέκακα βελόνες συνεχώς σε κουκλάκια που μοιάζουν του Τσίπρα.
Οι κυβερνήσεις πέφτουνε (μα η αγάπη μένει) μόνο όταν χάσουν την κοινοβουλευτική τους πλειοψηφία και κάτι τέτοιο δεν φαίνεται σύντομα στον πολιτικό ορίζοντα.
Επιπλέον αυτό το χόμπι, το να κάνουμε κάθε χρόνο εκλογές πρέπει να τελειώνει αν θέλουμε κάποια στιγμή να δούμε κάποιο ρημάδι φως στο περίφημο τούνελ.
Προβλέπω λοιπόν ότι η σημερινή κυβέρνηση, (με πρωθυπουργό αν δεν κάνω λάθος, έναν άσημο, ονόματι «Τσίπρα», χωρίς τίτλους και περγαμηνές ευγενείας μάρκας «Δον», «Βαρώνος» «Κόμης», «Πρίγκηψ» «Σερ» ή κάτι άλλο πιο «γαλαζοαίματο» βρε παιδί μου), θα παραμένει για το επόμενο διάστημα γερά στεκόμενη στα πόδια της... Έτσι λοιπόν, κατά συνέπεια, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο στο MEGA θέμα της... αγάπης.
Βλέπουμε όμως και μία αξιοζήλευτη σύμπνοια σε μία παρέα πρώην, σκληρότατων... «ιδεολογικών» αντιπάλων, (λέμε και κανά χωρατό που και που), στο παρελθόν διαρκώς αλληλο-υβριζομένων δια τας ανάγκας της τηλεοράσεως και εν γένει της μαζικής ελλειμέρωσης...

Ένα παράδειγμα που μούρθε πρόχειρο:
-Α. Παπανδρέου προς Κ. Μητσοτάκη: «Είσθε εφιάλτης».
-Κ. Μητσοτάκης: «Είσθε οι δολοφόνοι της 17 Νοέμβρη».

Η συνεργασία όμως με τους «δολοφόνους», είναι σύνηθες φαινόμενο εις την πολιτικήν του είδους τους.
Αι κωλοτούμπαι επίσης όταν προκύψει ο «αριστερός - κομμουνιστικός κίνδυνος», (που σε άλλα κράτη «βάζουν φυλακή» όσους δηλώνουν «κομμουνιστές» (όπως δήλωσε ο συμπαθής σε όλη την οικογένεια των τελειόφοιτων της Ανωτέρας Χουντολογικής Εκπαίδευσης, Άδωνις), είναι επίσης συχνό φαινόμενον.
Φυσικά, γεφυρωθέντων των αντιθέσεων, και συγκλινομένων των αποκλίσεων όπως και συγκαλυφθέντων των αποκαλύψεων, ούτοι συγκυβέρνησαν ως αγαπημένοι αιματαδελφοί μέχρι και πριν ενάμισυ χρόνο.
Κατόπιν βρέθηκαν εκτός μασσ... εεε εξουσίας... και σήμερα ζητούν πάλι εκλογές διότι βαρέθηκαν, δεν τους ταιριάζει και η Premier Link... MEGA δράμα περνάνε οι άνθρωποι αδέλφια!!!

Φυσικά τις εκλογές τις επιθυμούν, δια να εκφραστεί ο θυμωμένος και απογοητευμένος από την 6χρονη πρέσσα Λαός, που βλέπει μακρύ δρόμο ακόμα μέχρι την λύτρωση, αλλά κυρίως... για να προλάβουν να διασώσουν ότι μπορούν από τον μακρύ κατάλογο των οδευόντων προς την δικαιοσύνη, των «μαζί» αλλά και των «χώρια» πεπραγμένων τους!
Φυσικά στα πλαίσια αυτά, επιτίθενται με όλα τα μέσα (μαζικής παραπληροφόρησης, τα οποία επιπλέον έπαθαν και μαζική υστερία, όταν τους ήλθε ο λογαριασμός των 257 εκ. ευρώ για να αποκτήσουν για πρώτη φορά την άδεια να εκπέμπουν).

Πυρ ομαδόν και κατά ριπάς λοιπόν στον σημερινό πρωθυπουργό, (αυτόν τον κάποιο κύριο Τσίπρα τον χωρίς περγαμηνάς και τίτλους να μην ξεχνούμε), για όλα όσα έχει κάνει από... το 1974 και μετά που κυβερνά συνεχώς έως σήμερα...

(Για να μην αναφερθούμε και στις ευθύνες που φέρουν οι πρόγονοι του για την Χούντα του 67 έως και το κίνημα της 4ης Αυγούστου, ίσως και για τη δικτατορία του Πάγκαλου του Α΄... θα σας γελάσω)...
Γι αυτό όμως θα ρωτήσω τον κ. Άδωνι όταν τον συναντήσω, να είστε σίγουροι.
Φυσικά θα σας μεταφέρω την άποψή του γι αυτούς τους απαίσιους, βρωμερούς και τρισάθλιους Κομμουνιστάς (μπλιαχχ) που ως γνωστόν σφάζουν τας Εθνικοφρόνους οικογενείας με τα κονσερβοκούτια αλλά «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά» αφού ανακάλυψαν το εύκολο άνοιγμά στις νέες κονσέρβες που τις καθιστά μη κοφτερές.
Όμως εντάξει... ας συμφωνήσω ότι η δουλειά της αντιπολίτευσης αξιωματικής, υπαξιωματικής, φανταρικής και υποφανταρικής, είναι να φωνάζει διαρκώς για το πόσο κακός είναι ο άλλος και πόσο καλοί είναι αυτοί που ως γνωστόν... δεν είναι οι άλλοι. 

Αλλά οι... άλλοι όμως (που τυγχάνει να μην είναι αυτοί) τι θέλουν να μας πούνε επιτέλους;

Μήπως ότι είναι ικανοί; κύριε.... (πως τον είπαμε;) Α ναι «Τσίπρα» (βεβαίως - βεβαίως)...
Έτσι, χωρίς μια κομπίνα, χωρίς μερικές μίζες, χωρίς κάποια σχέση με την SIEMENS, ούτε καν κάποια έπαυλη στην Μύκονο, στο Saint Morris, στο Davos να μην έχουν στην κατοχή τους;
Πως να τους εμπιστευτείς; Όχι πείτε μου!

Πως ρε μαστόρια μπορείτε να φτάσετε σε αξία όλους αυτούς (τους νόμιμους ιδιοκτήτας της χώρας, τους απογόνους των ιστορικών οικογενειώνε, που όταν θέλουν να ανοίξουν μία εφημερίδα (π.χ Κήρυξ των Χανιώνε), ανοίγουν την κάνουλα και γιομίζουν τις νταμουτζάνες με λεφτά και τους λένε κι ευχαριστώ οι τραπεζίτες;) Ε;

Αυτούς που τους έχετε ξεβολέψει, αυτούς πούχουν από τρία διπλώματα και πολλά παπλώματα αλλά και -προσέξτε- παίζουν και στα δάχτυλά τους γνωστές αξίες της διεθνούς πολιτικής ανάλυσης και λογοτεχνίας;

Πήρατε μήπως εσείς ρε... «αριστερούδια» ποτέ δάνειο από κάποια τράπεζα με εγγύηση «αέρα» ή την κρατική επιχορήγηση προς τα κόμματα η οποία αμέσως μετά με νόμο κατέστη και... ακατάσχετη;

Που πάτε ρε Καραμήτροι;

Χαλάτε την πιάτσα κύριοι... Και εκεί που έτρωγε με δεκαεφτά μασέλες μέχρι και ο τελευταίος κλητήρας της Εθνικού Οργανισμού Παράνοιας, ο οποίος κυκλοφορούσε με ολοκαίνουριο μερσεντέ τζιπ 3000 κυβικών δηλώνοντας εισόδημα 700 ευρώ τον μήνα, σήμερα τον ανάγκασαν να διαδηλώνει στο Σύνταγμα παρέα με τις «παραιτηθείτσες» του Κολωνακίου. που τις αναγκάσατε να σηκώνουν το βάρος του τελευταίου μονδέλου χύτρας ταχύτητος (και ουχί ταπεινάς κατσαρόλας όπως επίτηδες κυκλοφορούν οι εγκάθετοι της παρά-κομμουνιστικής απειλής)... 

Προσπαθώντας λοιπόν να... σοβαρευτώ, τώρα στο τέλος, εκτιμώ ότι στο «θέατρο του παραλόγου» που ζούμε, διαπιστώνουμε με οργή, ότι κάποιοι έχουν μάθει από χρόνια να υποτιμούν την νοημοσύνη μας και να μας παρουσιάζουν τα πράγματα λες και εμείς τόσα χρόνια είχαμε περιέλθει σε χειμερία νάρκωση και ξυπνήσαμε πριν από δέκα λεπτά.
Εν πάση περιπτώση, υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά ζητήματα να μας απασχολήσουν από τις επιχειρηματολογίες όσων διαχειρίστηκαν τη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες ειδικά όταν γνωρίζουμε ότι η φωλιά τους είναι λερωμένη.
Βεβαίως θα υπενθυμίσω ότι όλοι αυτοί που σήμερα ούτε την ανάγκη να απολογηθούν δεν νιώθουν απέναντί μας και όποιες λέξεις αυτοκριτικής ψελλίσουν «δια τας ανάγκας» της δημαγωγίας δεν γνωρίζω πόσους αγγίζουν εκτός από εκείνους που θέλουν να αγγιχτούν.
Φυσικά οι «κληρονόμοι - διάδοχοι» πρίγκηπες των Ελληνικών εμιράτων, δεν πτοούνται, διεκδικούν ξανά να επανέλθουν «μετά βαϊων και κλάδων» ως Σωτήρες της χώρας, για να απολύσουν και τις υπόλοιπες καθαρίστριες του Δημοσίου και να σωθεί -επιτέλους- η χώρα από την καταστροφή.

Δηλαδή σαν να βούτηξαν στη κολυμπήθρα του Σιλωάμ ένα πράγμα και επανέκαμψαν μέσα σε ενάμισι χρόνο απαλλαγμένοι από τις πολιτικές και οικονομικές αμαρτίες τους που κατέστρεψαν την χώρα, εξαθλίωσαν και έστειλαν στην ανεργία τις πιο παραγωγικές και ενεργές ομάδες της χώρας.
Συνεπικουρούμενοι φυσικά πάντα από το σύστημα αποχαύνωσης μέσω των ΜΜΕ, το σωστό σκηνικό που εγγυάται την διαιώνιση του είδους τους, που τα σημαντικά θέματα τα αποκρύπτουν ενώ δίνουν χώρο, χρόνο και χρήμα σε παρακμιακά έως υποκοσμιακά «θεάματα» τα οποία και βαπτίζουν «ψυχαγωγία»...

Νέα φρούτα που μπροστά τους οι “παρωχημένοι” μέθοδοι των ημερών Γκαίμπελς μοιάζουν με παραμυθάκια και μάλιστα χωρίς λύκους.
Όλη αυτή η κατάσταση, μερικές φορές με κάνει να μελαγχολώ, (μετά φυσικά τις αυθόρμητες φυσικές αντιδράσεις τις οποίες δεν μπορώ να περιγράψω δημοσίως)...
Μέχρι πότε δεν ξέρω (και δεν ξέρουμε) όμως....

Υπουργείο Παιδείας: Υποχρεωτικά μαθήματα κολύμβησης στα δημοτικά σχολεία από Σεπτέμβριο!

Του Βασίλη Δημητριάδη
Δημοτικού συμβούλου Παλλήνης


Με μία του πολύ ορθή απόφαση το Υπ. Παιδείας, ανακοίνωσε ότι από τον Σεπτέμβρη θα υπάρχουν υποχρεωτικά μαθήματα κολύμβησης για τους μαθητές των δημοτικών σχολείων που βρίσκονται σε απόσταση έως και 25 χλμ από κολυμβητήρια.
Σύμφωνα με την σχετική εγκύκλιο του υπουργείου, η κολύμβηση θα διδαχθεί υποχρεωτικά και κατά προτεραιότητα σε όλους τους μαθητές της Γ’ αλλά και Δ’ τάξης.
Ο αριθμός των μαθημάτων θα υπολογίζεται στα 10 με 12 εντός της σχολικής χρονιάς και  τα μαθήματα θα ολοκληρώνονται σε ένα τρίμηνο. Τα μαθήματα θα διαρκούν ένα συνεχόμενο διδακτικό δίωρο, το οποίο θα περιλαμβάνει και τη μεταφορά των μαθητών από και προς το χώρο διεξαγωγής των μαθημάτων. Σε κάθε εκπαιδευτικό δίωρο θα συμμετέχει ένα τμήμα της σχολικής μονάδας που θα συνοδεύεται από τον καθηγητή Φυσικής Αγωγής του τμήματος.

Για την υλοποίηση του μαθήματος, υπεύθυνοι για τη διδασκαλία της κολύμβησης θα είναι τρεις μόνιμοι εκπαιδευτικοί ή και αδιόριστοι πτυχιούχοι Φυσικής Αγωγής, με ειδικότητα στην κολύμβηση, προκειμένου να τηρηθεί η αναλογία 10:1 μαθητών/τριών ανά καθηγητή/προπονητή.
Ακόμα, ο συνοδός εκπαιδευτικός θα είναι παρών επιβλέποντας τα μαθήματα κολύμβησης και μαζί με τους διδάσκοντες καθηγητές-πτυχιούχους ΦΑ, θα έχουν την εποπτεία των μαθητών/τριών.
Σκοπός είναι η απόκτηση της κολυμβητικής παιδείας και συγκεκριμένα: «η απόκτηση γνώσης των βασικών κανόνων ασφαλείας και υγιεινής, ο χειρισμός έκτακτων καταστάσεων γύρω και μέσα στο υδάτινο περιβάλλον, η αποφυγή του πνιγμού, η ανάπτυξη της αυτοπεποίθησης μέσα στο νερό, η εξάσκηση των βασικών κολυμβητικών δεξιοτήτων, η εξοικείωση των παιδιών με το υδάτινο στοιχείο μέσα από το παιχνίδι και τη ψυχαγωγία, η ανάπτυξη της συνεργασίας και της κοινωνικότητας των μαθητών...». 
Θα πρέπει να επισημάνουμε επίσης ότι στην σχετική επιτροπή των συναρμόδιων υπουργείων Παιδείας και Γ.Γ.Ε συμμετέχει και ο κ. Νίκος Σπηλιοτόπουλος, υπεύθυνος για την λειτουργία των αθλητικών κέντρων που διαχειρίζεται η Κοινωφελής επιχείρηση του Δήμου μας, από τον οποίο μάθαμε ότι το πρόγραμμα ήδη λειτουργεί πιλοτικά από πέρυσι σε ένα μικρό αριθμό σχολείων. Ενημερωτικά συμπληρώνουμε, ότι παρόμοια προγράμματα οργανώθηκαν στο Δήμο μας, (σε εθελοντική βάση φυσικά), από το 2008 όταν ακόμα υπήρχε Δήμος Γέρακα.
Φυσικά το υποχρεωτικό πια αυτό σχολικό πρόγραμμα βρίσκει τον Δήμο μας και τις εγκαταστάσεις του καθόλα έτοιμο, με διαθέσιμο το εξειδικευμένο προσωπικό του να προσφέρει τις γνώσεις του.
Επειδή -ευτυχώς- η μνήμη μας όμως δεν έχει... σβηστεί, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της τηλεοπτικής δικτατορίας και των εν γένει ΜΜΕ, θα παρατηρήσω ότι από την αξιέπαινη αυτή πρωτοβουλία υπουργείου/ΓΓΑ, προκύπτει παράλληλα και μία απορία.
Γιατί τόσα χρόνια δεν είχε υλοποιηθεί κάτι τέτοιο, από τις δεκάδες (ευρέως πολιτικού φάσματος), κυβερνήσεις και κάθε λογής «αρμοδίους» που διαχειρίστηκαν αυτή τη χώρα των...  13.676 χιλ. μήκος ακτών και ΠΡΩΤΗ (1η) χώρα σε πνιγμούς στην Ευρώπη;;; 

(Πηγή: Η μελέτη του Α.Π.Θ του 2014 δημοσιευμένη στην εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ» στις 9/7/2014). Αντίθετα όμως θυμάμαι... «λαμπρές» εποχές «ειδημόνων της παιδείας», που έχουν χαραχτεί στο μυαλό μας ως γονείς, όπως τότε, το 2011 - 2012 που αντί για βιβλία, το υπουργείο (παρά)παιδείας, μοίρασε στους μαθητές... φωτοτυπίες!

Πρόσφυγες,«Μια ιστορία που δεν τελειώνει»... Η εκδήλωση των οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ Αν. Αττικής στο Πολιτιστικό κέντρο Γέρακα

Μία ενδιαφέρουσα και επίκαιρη εκδήλωση για το προσφυγικό, διοργάνωσαν στις 8 Απριλίου στο Πολιτιστικό Κέντρο Γέρακα, οι Οργανώσεις Μελών ΣΥΡΙΖΑ Παλλήνης-Γέρακα, Παιανίας-Γλυκών Νερών, Σπάτων-Αρτέμιδος και η ΟΜ Εκπαιδευτικών ΣΥΡΙΖΑ.
Ομιλητές της εκδήλωσης ήταν:
Ν. Μανιός (βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ), ο Χρ. Λουκάς (δημοσιογράφος στο Κόκκινο 105,5) και η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ , Κ. Κούνεβα.

Την εκδήλωση χαιρέτισαν στην έναρξη της ο Δήμαρχος Παλλήνης κ. Θανάσης Ζούτσος και ο Αντιπεριφερειάρχης Αν. Αττικής κ. Πέτρος Φιλίππου.

Το προσφυγικό δράμα που εξελίσσεται στη χώρα μας, δεν μπορεί να αφήνει κανένα αδιάφορο.

Οι Έλληνες επανειλημμένα έχουν βιώσει την προσφυγιά και δεν μπορούν να μείνουν ασυγκίνητοι. Το αποδεικνύουν καθημερινά άλλωστε με κάθε τρόπο, παρά το 6ετές οικονομικό δράμα που βιώνουν οι ίδιοι.

Τα Videos της εκδήλωσης είναι πολύτιμα και θα συμβάλλουν στην πιο πλήρη ενημέρωση όποιου τα παρακολουθήσει κάτι που καθιστά περιττή οποιαδήποτε περιγραφή από μέρους μου σε αυτό το κείμενο ενημερωτικού χαρακτήρα.

Στο μόνο που θα ήθελα να αναφερθώ είναι στα γεγονότα που συνέβησαν έξω από το Πολιτιστικό κέντρο του Γέρακα, όπου μία περιθωριακή ομάδα επιχείρησε να ματαιώσει ή να στιγματίσει την συγκέντρωση με ασχήμιες και τραμπουκισμούς. Βεβαίως ακόμα και αν μου έλεγαν ότι οι δράστες ήταν κάποια ακροδεξιά στοιχεία της νοοτροπίας "ότι κινείται σφάζεται" δεν θα μου έκανε καμιά εντύπωση και σίγουρα θα είχα πρόβλημα να τους ξεχωρίσω με βάση τις πρακτικές τους. Προφανώς οι πρακτικές των οπαδών της χουλιγκάνικης πολιτικής, που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια, όποια ταυτότητα και αν προβάλλουν όπως και αν αυτοπροσδιορίζονται, είναι απολύτως όμοιες και αυτό θα πρέπει να μας ανησυχεί. 

Σε κάθε περίπτωση οι διάφορες περιθωριακές μειοψηφίες, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι είναι πολύ δύσκολο έως ανέφικτο, να παίξουν οποιονδήποτε πολιτικό ή κοινωνικό ρόλο με τέτοιες μεθόδους.
Μεθόδους οι οποίες ούτε φοβίζουν κανένα, ούτε και φυσικά μπορούν να πείσουν πολιτικά κανένα, όπως οτιδήποτε βασίζεται σε οποιουδήποτε χαρακτήρα εξαναγκασμό.

Γαργηττός. Άνοιξε η οδός Αριστείδου.

Όπως πολλοί γνωρίζουμε από την εφαρμογή του σχεδίου πόλης στο Γέρακα, έχουν απομείνει σε κάποια σημεία μικρές πολεοδομικές εκκρεμότητες που έρχονται από πολύ παλιά, που είτε αφορούν προσφυγές ιδιοκτητών που δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμα, είτε άλλους λόγους.

Η λερναία ύδρα της παραπληροφόρησης και πως λειτουργεί...

Όλοι μας δοκιμαζόμαστε στα όρια των αντοχών μας και βρισκόμαστε πολλές φορές έρμαιο στα διασταυρούμενα πυρά της παραπληροφόρησης και των διαφόρων θιγόμενων πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων... Θα έλεγε κάποιος πως βρισκόμαστε υπό κατάσταση πολιορκίας και δεν εννοώ φυσικά το προσφυγικό ζήτημα, όσο και αν έχει γιγαντωθεί τελευταία. Αναφέρομαι σε συγκεκριμένα κέντρα που βρίσκονται κάτω από τα ερείπια της γιγάντιας τηλε-εργολαβικής διαπλοκής και κάνουν τα πάντα προκειμένου να ματαιώσουν ή να καθυστερήσουν... την ίδια τους την μοίρα.

Σε πρόσφατη μάλιστα εκπομπή από νυχτερινό τηλεπαρουσιαστή, “κομιστή DVD” και εκδότη εφημερίδας όλοι λίγο πολύ θα διαπίστωσαν, ότι το ρατσιστικό του λεξιλόγιο ήταν εφάμιλλο των χρυσαυγιτών. Προσωπικά με έπεισε απόλυτα πως όποιοι θίγονται οικονομικά ή πολιτικά, δεν διστάζουν καθόλου να συνταχθούν επιχειρηματολογικά ακόμα και με ακραίες δυνάμεις, (και αυτό το θεωρώ σημάδι σοβαρής ανησυχίας εκ μέρους τους).
Σαφέστατα λοιπόν όταν κάποιος στρέφει εναντίον του τους πάντες, αυτό σημαίνει ότι... κάποιους ενοχλεί. Θεωρεί λοιπόν κανείς, ότι όλο αυτό το σύστημα της μεταπολίτευσης δεν θα πρέπει να... ενοχλείται; Γιατί προσωπικά εκτιμώ, ότι όλες οι πρόσφατες εκλογές… τέτοια σαφή εντολή έδωσαν! Κατά συνέπεια λοιπόν, εκτιμώ ότι θα ήταν πιο λογικό να ανησυχούσαμε ή να διαμαρτυρόμασταν εάν κρίναμε ότι δεν ενοχλούνται, παρά για τον αντίθετο λόγο! 
Δυστυχώς όμως, διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν και αρκετοί που διέπονται απλά από ένα ανεξήγητο εγωισμό - απομεινάρι ίσως παλαιότερης πολιτικής απογοήτευσης. Δεν μου ακούγεται καλά στα αυτιά και στη λογική μου για παράδειγμα, να μιλά κάποιος για «ψέματα» κρίνοντας αυστηρά μία κυβέρνηση ενάμισι μόλις έτους, ενώ ανήκε σε εκείνους που επί ολόκληρες δεκαετίες έδειχναν ανοχή (πρώτος ο γράφων), στο... να φύγουν οι «βάσεις του θανάτου» κλπ… κλπ!!!

Το παιχνίδι της προπαγάνδας παίζεται σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας δραστηριότητας.

Έτσι κάτι ακόμα που "σφάζεται" είναι και Η ΑΛΗΘΕΙΑ!
Τα παραπάνω κέντρα θα συνεχίσουν να παραπληροφορούν, γιατί κανείς δεν μπορεί να τα σταματήσει εκτός από τον ίδιο τον πολίτη (εφόσον βέβαια το θέλει) με το να κρίνει και να διασταυρώνει την ορθότητα όσων διαβάζει ή ακούει.

Προσφυγικό: Εναλλαγή συναισθημάτων... οργή αλλά και περηφάνια..

Οι καιροί είναι πονηροί. Τόσο πολύ που αντιμετωπίζουμε τα πάντα και τους πάντες με καχυποψία. Ζούμε σε μία κοινωνία με την οποία μας δένουν κυρίως σχέσεις ανταγωνισμού και πάνω σε τέτοιες σχέσεις ισορροπούμε. Θεωρούμε καλό ή κακό κάτι, ανάλογα με το ποιο κόμμα βρίσκεται πίσω του και το υιοθετεί.

Οι καιροί επίσης είναι και παράλογοι... Μέχρι δηλαδή που ανεχόμαστε θρασύτατες απαιτήσεις διαφόρων επαγγελματικών τάξεων που αξιώνουν να πληρώνουν όλοι οι άλλοι -αντί για τους ίδιους- τις δικές τους ασφαλιστικές τους εισφορές εκβιάζοντας παράλληλα όλη την υπόλοιπη κοινωνία απαγορεύοντας της την ελεύθερη μετακίνηση στους δημόσιους δρόμους...
Ο παραλογισμός λοιπόν σε αυτή τη χώρα, είναι μία δεύτερη φύση, η οποία υπό κανονικές συνθήκες βρίσκεται καλά κρυμμένη μέσα μας. 

“Σκάει μύτη” καμιά φορά, είτε όταν όταν το... ποσοστό του αίματος στο αλκοόλ μας βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα, είτε όταν κάποιες νέες πολιτικές καταστάσεις νιώθουμε ότι βάζουν στο περιθώριο ή ακυρώνουν “προσωπικές” προσδοκίες αλλά και όταν οι συνθήκες γύρω μας δημιουργούν ανασφάλεια, φόβο και εφιάλτες μην και χάσουμε ποιος ξέρει τι ο καθένας...
Σήμερα στη χώρα μας με τα δεκάδες σοβαρά δομικά οργανωτικά προβλήματα, με πολλά κατάλοιπα της Οθωμανικής εποχής εξουσίας (π.χ το μπαξίσι), που επί δεκαετίες, ΚΑΝΕΙΣ από το δικομματικό πολιτικό σύστημα (με δική μας φυσικά ακέραια ευθύνη) δεν προσπάθησε να διορθώσει, (αντίθετα τα επιδείνωναν), οι εφιάλτες περισσεύουν. 

Μάλιστα στα εσωτερικά δομικά προβλήματά (για τα οποία πάντα φταίνε οι... εξωγήινοι) έρχονται να προστεθούν και άλλα, για τα οποία δεν ευθυνόμαστε ως χώρα. 

Αναφέρομαι φυσικά στην προσφυγική κρίση, που έχει αναδειχθεί πλέον σε ανθρωπιστική, από τις μεγαλύτερες που αντιμετώπισε ποτέ η χώρα μας και η κοινωνία μας.

Εργάζομαι σε μία περιοχή της Αθήνας που έχει δεχτεί και δέχεται καθημερινά τεράστια προσφυγικά κύματα και μπορώ να έχω προσωπική άποψη. 

Αντί άρθρου για την "ημέρα της Γυναίκας" μία αναφορά στις "ημέρες" του 1/3 των Γυναικών στη γη!

8 Μαρτίου. Ιστορικά η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (International Women's Day) γιορτάζεται σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.

Όμως επειδή το διαδίκτυο βρίθει αφιερωμάτων όσο αφορά την ημέρα αυτή, προσωπικά θα προτιμήσω να διαφοροποιηθώ και να αναφερθώ στα εκατομμύρια γυναίκες που δεν απολαμβάνουν κανένα άλλο δικαίωμα πέρα από αυτό το να ζουν και να τεκνοποιούν. 

Γυναίκες που περισσότερο μοιάζουν με αντικείμενα παρά με έμψυχα όντα. Γυναίκες που πάνω τους κρέμεται ο πέλεκυς της αυστηρής τιμωρίας (που φτάνει συχνά και στην δολοφονία της) για το παραμικρό. Το παρακάτω δημοσίευμα του 2001 της Σοφίας Φορούλη, το κρατούσα επί χρόνια φυλαγμένο στο αρχείο μου ως χαρακτηριστικό δείγμα του δρόμου που πρέπει να καλύψει η ανθρωπότητα για να θεωρείται "πολιτισμένη". Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να έχουμε όλοι στο μυαλό μας ότι το 1/3 του γυναικείου πληθυσμού της γης δεν μπορεί όχι να γιορτάσει αλλά ούτε καν να σκεφτεί "Ημέρα της Γυναίκας"...

Η θέση της γυναίκας στο Ισλάμ
Πόσο εύκολο είναι για μια γυναίκα από τη Σαουδική Αραβία να ταξιδέψει μόνη της στο εξωτερικό; Για μια Πακιστανή να καταγγείλει το σύζυγό της για ξυλοδαρμό; Για μια Λιβανέζα να πάρει διαζύγιο ή να βγάλει διαβατήριο; Η απάντηση είναι από εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο! Οι περισσότερες γυναίκες στις ισλαμικές χώρες στερούνται ελευθερίες και δικαιώματα, τα οποία θεωρούνται δεδομένα για τις γυναίκες των δυτικών κοινωνιών.

Έκθεση φωτογραφίας από την κατοχή στο σταθμό Μετρο του Συντάγματος

Δεν είναι καμιά τεράστια έκθεση. Είναι όμως μία έκθεση πολύ προσεγμένη με χαρακτηριστικότατες φωτογραφίες της εποχής. Είναι σίγουρο ότι θα συγκλονίσει τον κάθε επισκέπτη.
Η έκθεση λαμβάνει χώρα στο ισόγειο του σταθμού (εκεί που βρίσκονται τα αρχαιολογικά ευρήματα από τις ανασκαφές του ΜΕΤΡΟ). Αξίζει να καθυστερήσετε να πάτε στον προορισμό σας μερικά λεπτά.

"Στα μάτια δεν τολμούσανε, ούτε να τους κοιτάξουν

γιατί κοιτούν περήφανα, μα και γιατί μιλάνε

Δεν είχαν θάρρος οι δειλοί ούτε να διατάξουν

τους χτύπαγαν πισώπλατα, τα μάτια τους μη δούνε

Σβήνοντας την ίδια μας την ιστορία...

Το να βρεις μερικά λόγια να περιγράφεις και να κρίνεις κάτι δεν είναι δύσκολο. Όμως θα χαθούν και αυτά μέσα στον αέρα της αδιαφορίας και της γενικής αναισθησίας η οποία μας διακατέχει και έχει αντικαταστήσει πατροπαράδοτες αξίες μέσα σε ελάχιστα χρόνια...
Θεωρώ ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Οι αξίες και ο σεβασμός διδάσκονται. Όταν υποχωρούν είναι φανερό ότι το σύστημα χωλαίνει και κάτι φταίει γι αυτό.
Οι φωτογραφίες έχουν χρονική διαφορά μεταξύ τους περίπου τέσσερις μήνες. Κάποιοι ενοχλήθηκαν από όσα έγραφε το μνημείο, που αφορούσαν την πρώτη απεργία επί Γερμανικής κατοχής των υπαλλήλων της -τότε- τηλεφωνικής εταιρείας. Και τα μουτζούρωσαν!
Το χειρότερο είναι το ότι οι καταστροφείς νίκησαν, αφού το λιτό αυτό μνημείο (όπως και όλα τα άλλα που έχουν καταστραφεί) δεν έχει καθαριστεί. Και αυτό το μήνυμα περνάει στον κόσμο.. πως είμαστε αδύναμοι να αντιδράσουμε και όσο μένει σε αυτή την κατάσταση αυτή η εντύπωση μετατρέπεται σε βεβαιότητα!