Οι καιροί είναι πονηροί. Τόσο πολύ που αντιμετωπίζουμε τα πάντα και τους πάντες με καχυποψία. Ζούμε σε μία κοινωνία με την οποία μας δένουν κυρίως σχέσεις ανταγωνισμού και πάνω σε τέτοιες σχέσεις ισορροπούμε. Θεωρούμε καλό ή κακό κάτι, ανάλογα με το ποιο κόμμα βρίσκεται πίσω του και το υιοθετεί.
Μάλιστα στα εσωτερικά δομικά προβλήματά (για τα οποία πάντα φταίνε οι... εξωγήινοι) έρχονται να προστεθούν και άλλα, για τα οποία δεν ευθυνόμαστε ως χώρα.
Οι αντιδράσεις λοιπόν ποικίλουν.
Έχω δει απαράδεκτες συμπεριφορές οι οποίες δεν μπορούν να σχολιαστούν ευπρεπώς, έχω δει όμως με συγκίνηση και το αντίθετο, ανθρώπους να στέκονται δίπλα στους πρόσφυγες με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας.
Ειδικά τελευταία που το πρόβλημα εντάθηκε, ενεργοποιήθηκαν τα ιδιαίτερα αντανακλαστικά μας που κάλυψαν σαν πελώρια κύματα τις κραυγές των γκρίζων λύκων του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, που έχουν όπως γνωρίζουμε συγκεκριμένη, ιδεολογία και στέγη.
Ελλάδα όμως ΔΕΝ είναι αυτοί. Ελλάδα είναι ο φίλος μου ο Νικόλας στη Θεσσαλονίκη που βρίσκεται στο πλευρό των προσφύγων μαζί με την παρέα του, τους βοηθάει και με κάνει περήφανο που είμαι φίλος του.
Είναι οι γιαγιάδες που τάιζαν το μωράκι στην Λέσβο, είναι οι τόσοι και τόσοι συνάνθρωποι μου εθελοντές στους οποίους είναι αδύνατον να τους φτάσω ούτε στο μικρό τους δαχτυλάκι, που με μεγαλείο καρδιάς και ψυχής βρίσκονται δίπλα και ανακουφίζουν ότι μπορούν από αυτή την δυστυχία. Ελλάδα φυσικά και ΔΕΝ είναι ούτε τα ανθρωποειδή σκουπίδια, που πουλάνε νερό 5 ευρώ το μπουκάλι, στους πρόσφυγες και σε καμία περίπτωση ΔΕΝ είναι εκείνα τα κοινωνικά απόβλητα που ζητούν από τους μετανάστες και πρόσφυγες 5 ευρώ για να τους φορτίσουν την μπαταρία του κινητού τους.
Κατά την επιχειρηματολογία βεβαίως των διαφόρων αλλοθρησκοφάγων, υπάρχει κίνδυνος να χάσουμε πολλές από τις... αρετές μας της φυλής μας από τον μέγα κίνδυνο των νήπιων και των γονιών τους που κρύβονται πίσω από την δήθεν ιδιότητα του πρόσφυγα... “υπάρχει κίνδυνος να απωλέσουμε τον πολιτισμό μας και την Εθνική και θρησκευτική μας ταυτότητα”...
Ένα τρόπο που θα γίνει κάτι τέτοιο δεν μπορώ να φανταστώ, προφανώς όταν κάποιος υποστηρίζει κάτι τέτοιο, πιθανότατα δεν θα εννοεί ήθη και έθιμα που μας δένουν με το παρελθόν της χώρας μας, που και ένδοξο είναι και πλούσιο και κυρίως έχει δοκιμαστεί η αντοχή του στο χρόνο.
Συνήθως θα είναι κάποιος ημιμαθής ή ακόμα χειρότερα “παπαγαλιστής”, που όταν αρχίσει να μιλάει για αυτά απλά θα λέει βλακείες που προέρχονται από διάφορα παραφασιστικά blogs του διαδικτύου.
Οι καιροί επίσης είναι και παράλογοι... Μέχρι δηλαδή που ανεχόμαστε θρασύτατες απαιτήσεις διαφόρων επαγγελματικών τάξεων που αξιώνουν να πληρώνουν όλοι οι άλλοι -αντί για τους ίδιους- τις δικές τους ασφαλιστικές τους εισφορές εκβιάζοντας παράλληλα όλη την υπόλοιπη κοινωνία απαγορεύοντας της την ελεύθερη μετακίνηση στους δημόσιους δρόμους...
Ο παραλογισμός λοιπόν σε αυτή τη χώρα, είναι μία δεύτερη φύση, η οποία υπό κανονικές συνθήκες βρίσκεται καλά κρυμμένη μέσα μας.
Ο παραλογισμός λοιπόν σε αυτή τη χώρα, είναι μία δεύτερη φύση, η οποία υπό κανονικές συνθήκες βρίσκεται καλά κρυμμένη μέσα μας.
“Σκάει μύτη” καμιά φορά, είτε όταν όταν το... ποσοστό του αίματος στο αλκοόλ μας βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα, είτε όταν κάποιες νέες πολιτικές καταστάσεις νιώθουμε ότι βάζουν στο περιθώριο ή ακυρώνουν “προσωπικές” προσδοκίες αλλά και όταν οι συνθήκες γύρω μας δημιουργούν ανασφάλεια, φόβο και εφιάλτες μην και χάσουμε ποιος ξέρει τι ο καθένας...
Σήμερα στη χώρα μας με τα δεκάδες σοβαρά δομικά οργανωτικά προβλήματα, με πολλά κατάλοιπα της Οθωμανικής εποχής εξουσίας (π.χ το μπαξίσι), που επί δεκαετίες, ΚΑΝΕΙΣ από το δικομματικό πολιτικό σύστημα (με δική μας φυσικά ακέραια ευθύνη) δεν προσπάθησε να διορθώσει, (αντίθετα τα επιδείνωναν), οι εφιάλτες περισσεύουν.
Σήμερα στη χώρα μας με τα δεκάδες σοβαρά δομικά οργανωτικά προβλήματα, με πολλά κατάλοιπα της Οθωμανικής εποχής εξουσίας (π.χ το μπαξίσι), που επί δεκαετίες, ΚΑΝΕΙΣ από το δικομματικό πολιτικό σύστημα (με δική μας φυσικά ακέραια ευθύνη) δεν προσπάθησε να διορθώσει, (αντίθετα τα επιδείνωναν), οι εφιάλτες περισσεύουν.
Μάλιστα στα εσωτερικά δομικά προβλήματά (για τα οποία πάντα φταίνε οι... εξωγήινοι) έρχονται να προστεθούν και άλλα, για τα οποία δεν ευθυνόμαστε ως χώρα.
Αναφέρομαι φυσικά στην προσφυγική κρίση, που έχει αναδειχθεί πλέον σε ανθρωπιστική, από τις μεγαλύτερες που αντιμετώπισε ποτέ η χώρα μας και η κοινωνία μας.
Εργάζομαι σε μία περιοχή της Αθήνας που έχει δεχτεί και δέχεται καθημερινά τεράστια προσφυγικά κύματα και μπορώ να έχω προσωπική άποψη.
Οι αντιδράσεις λοιπόν ποικίλουν.
Έχω δει απαράδεκτες συμπεριφορές οι οποίες δεν μπορούν να σχολιαστούν ευπρεπώς, έχω δει όμως με συγκίνηση και το αντίθετο, ανθρώπους να στέκονται δίπλα στους πρόσφυγες με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας.
Ειδικά τελευταία που το πρόβλημα εντάθηκε, ενεργοποιήθηκαν τα ιδιαίτερα αντανακλαστικά μας που κάλυψαν σαν πελώρια κύματα τις κραυγές των γκρίζων λύκων του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, που έχουν όπως γνωρίζουμε συγκεκριμένη, ιδεολογία και στέγη.
Ελλάδα όμως ΔΕΝ είναι αυτοί. Ελλάδα είναι ο φίλος μου ο Νικόλας στη Θεσσαλονίκη που βρίσκεται στο πλευρό των προσφύγων μαζί με την παρέα του, τους βοηθάει και με κάνει περήφανο που είμαι φίλος του.
Είναι οι γιαγιάδες που τάιζαν το μωράκι στην Λέσβο, είναι οι τόσοι και τόσοι συνάνθρωποι μου εθελοντές στους οποίους είναι αδύνατον να τους φτάσω ούτε στο μικρό τους δαχτυλάκι, που με μεγαλείο καρδιάς και ψυχής βρίσκονται δίπλα και ανακουφίζουν ότι μπορούν από αυτή την δυστυχία. Ελλάδα φυσικά και ΔΕΝ είναι ούτε τα ανθρωποειδή σκουπίδια, που πουλάνε νερό 5 ευρώ το μπουκάλι, στους πρόσφυγες και σε καμία περίπτωση ΔΕΝ είναι εκείνα τα κοινωνικά απόβλητα που ζητούν από τους μετανάστες και πρόσφυγες 5 ευρώ για να τους φορτίσουν την μπαταρία του κινητού τους. Κατά την επιχειρηματολογία βεβαίως των διαφόρων αλλοθρησκοφάγων, υπάρχει κίνδυνος να χάσουμε πολλές από τις... αρετές μας της φυλής μας από τον μέγα κίνδυνο των νήπιων και των γονιών τους που κρύβονται πίσω από την δήθεν ιδιότητα του πρόσφυγα... “υπάρχει κίνδυνος να απωλέσουμε τον πολιτισμό μας και την Εθνική και θρησκευτική μας ταυτότητα”...
Ένα τρόπο που θα γίνει κάτι τέτοιο δεν μπορώ να φανταστώ, προφανώς όταν κάποιος υποστηρίζει κάτι τέτοιο, πιθανότατα δεν θα εννοεί ήθη και έθιμα που μας δένουν με το παρελθόν της χώρας μας, που και ένδοξο είναι και πλούσιο και κυρίως έχει δοκιμαστεί η αντοχή του στο χρόνο.
Συνήθως θα είναι κάποιος ημιμαθής ή ακόμα χειρότερα “παπαγαλιστής”, που όταν αρχίσει να μιλάει για αυτά απλά θα λέει βλακείες που προέρχονται από διάφορα παραφασιστικά blogs του διαδικτύου.
Ίσως όμως στο μυαλό του να έχει και τα σκυλάδικα της Πειραιώς όπου ο πόνος της οικονομικής ύφεσης προκαλεί την -αφορολόγητη- ροή κάθε λογής ποτών, και πανεριών με λουλούδια... Βεβαίως επειδή πολιτισμός και αθλητισμός πάνε παρέα, απαραίτητα να μην ξεχνάμε και τους ανάλογους χώρους έκφρασης τέτοιων ανησυχιών που αναφέρονται ως “αθλητικοί χώροι”, όπου εκεί “πλάθεται” και εμπλουτίζεται περαιτέρω η γλώσσα μας, “τιμώνται” τα προσφιλή συγγενικά πρόσωπα αλλήλων, (π.χ Μάνες), ενώ παράλληλα ασκείται το σώμα μας στη ρίψη ποικίλων αντικειμένων εναντίον των αντιπάλων στα πλαίσια του υγιούς ανταγωνισμού ανάμεσα στους οπαδούς των ομάδων με σφαγές εκατέρωθεν στα πλαίσια της σχετικής άμιλλας.
Μπροστά στον παραπάνω κίνδυνο λοιπόν, είναι απαραίτητο να προστατευτούμε από τις ορδές των “βαρβάρων” κάθε ηλικίας (από μωράκια μηνών έως γεροντότερων), που έρχονται από την Ανατολία ξοδεύουν ότι έχουν και δεν έχουν, θαλασσοπνίγονται και εξαθλιωμένοι φτάνουν στον προορισμό τους την Ομόνοια για να γίνουν αντικείμενα χλευασμού και ανόητης επιχειρηματολογίας αντιπολιτευτικής σκοπιμότητας.
Μπροστά στον παραπάνω κίνδυνο λοιπόν, είναι απαραίτητο να προστατευτούμε από τις ορδές των “βαρβάρων” κάθε ηλικίας (από μωράκια μηνών έως γεροντότερων), που έρχονται από την Ανατολία ξοδεύουν ότι έχουν και δεν έχουν, θαλασσοπνίγονται και εξαθλιωμένοι φτάνουν στον προορισμό τους την Ομόνοια για να γίνουν αντικείμενα χλευασμού και ανόητης επιχειρηματολογίας αντιπολιτευτικής σκοπιμότητας.
Άλλοι πάλι, επιδιώκοντας να βρουν ίσως συνειδησιακό αντιστάθμισμα στον εαυτό τους, βάζουν διλήμματα “γιατί τους ξένους και όχι τους Έλληνες”;
Επειδή πλησιάζουν οι μέρες του Πάσχα αυτό όσοι δηλώνουν καλοί Χριστιανοί ας δώσουν την δική τους απάντηση όταν θα σταυροκοπιούνται την νύχτα της Ανάστασης...
Βασίλης Δημητριάδης
Δημοτικός σύμβουλος Παλλήνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου